🐷 Ból Nóg Podczas Siedzenia I Leżenia

Witam, od jakiegoś miesiąca mam nasilającą się dolegliwość - ból karku, nasilający się podczas przede wszystkim siedzenia na kanapie czy leżenia. Ból promieniuje do głowy, nie mogę przez to spać. Tak jest co noc. Bólu nie czuję kiedy coś robię. Dostałem od lekarza receptę na anapran - 0 skuteczności, ibuprom też nie pomaga. Maści też nie pomagają mi uśmierzyć bólu. Przez ten ból zaczynam mieć problemy z głową (boję się nocy, nie czerpię przyjemności z życia) Proszę o pomoc jeżeli ktoś miał podobną dolegliwość. Jak ją zwalczyć? Podejrzewam, że mam ten ból przez wypadek sprzed 2 lat. 2017-08-14, 02:59~stradi ~ Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post

^{Przyczyny i rozwiązania bólu nóg podczas siedzenia na fotelu. #1. Ważne jest, aby znać wysokość swojego krzesła. Powinna być wystarczająco wysoka, abyś mógł wygodnie oprzeć stopy na podłodze podczas siedzenia. Jeśli czujesz się nieswojo, jest to jedna z możliwych przyczyn bólu nóg. #2. Możesz również odczuwać ból nóg z} Dlaczego przeziębienie powoduje ból kończyn?Łagodzenie objawów przeziębienia i bólu kończyn Kiedy należy udać się do lekarza w związku z przeziębieniem i bólem kończyn? Przyczyny bólu kończyn podczas przeziębienia i grypy. Ból kończyn spowodowany przeziębieniem jest w istocie pozytywnym objawem, ponieważ oznacza proces zwalczania patogenów w organizmie. Podczas przeziębienia wywołanego wirusami organizm uwalnia specjalne substancje przekaźnikowe, w tym prostaglandyny. Są one niezbędne do funkcjonowania układu odpornościowego, wyzwalają one jednak także bodźce bólowe w komórkach nerwowych. Spowodowane przeziębieniem bóle mięśniowo-szkieletowe pojawiają się zwykle dzień lub dwa po zarażeniu i charakteryzują się: bolesnym napięciem w nogach, ramionach czy plecach, różnym stopniem intensywności, występowaniem podczas poruszania się, ale także podczas spoczynku, np. siedzenia lub leżenia. Łagodzenie objawów przeziębienia i bóli mięśniowo-szkieletowych Podczas infekcji grypopodobnej ból kończyn może negatywnie wpływać na codzienne funkcjonowanie i jakość życia, podobnie jak ból gardła, gorączka czy inne objawy. Ulgę mogą przynieść różne domowe sposoby. Należą do nich: Umieszczanie ciepłych okładów na bolących kończynach. Można je stosować kilka razy dziennie przez około 10 do 15 minut. Branie gorącej kąpieli, która rozgrzeje i odpręży ciało. Nie należy jej jednak brać w przypadku trwającej gorączki. Często korzystny wpływ ma picie dużej ilości gorącej herbaty lub naparów ziołowych, np. z rumianku, limonki czy imbiru. Środki przeciwbólowe dostępne w aptece bez recepty stanowią uzupełnienie sprawdzonych domowych sposobów lub są dla nich alternatywą. Zazwyczaj są to produkty skierowane konkretnie przeciw objawom przeziębienia i grypy. Leki zawierające kwas acetylosalicylowy, takie jak Aspirin® C, czy Aspirin® Complex Hot, sprawdzają się w przypadku bólu gardła, bólu kończyn oraz gorączki. PrzyczynyBól kończyn często spowodowany jest przeziębieniem lub kąpielRozgrzewa i przynosi dużej ilości płynówHerbaty ziołowe mogą wykazywać korzystne przeciwbólowe np. Aspirin® CZapewniają ulgę w bólu związanym z przeziębieniem i grypą Kiedy należy udać się do lekarza w związku z przeziębieniem i bólem kończyn? Ból kończyn pojawiający się w związku z przeziębieniem zwykle ustępuje po kilku dniach. Jeśli tak się nie dzieje, należy skontaktować się z lekarzem. To samo dotyczy sytuacji, gdy doświadczamy wysokiej gorączki (powyżej 39°C), intensywnej potliwości czy nadmiernego wyczerpania. Uwaga: wyjątkowo silny ból kończyn może wskazywać na grypę. Odróżnienie przeziębienia od grypy może być trudne. Wizyta u lekarza może pomóc w ustaleniu choroby. Ogólne informacje na temat produktów Aspirin® Innowacyjna Aspirin® Pro, musująca Aspirin® C czy saszetki Aspirin® Complex Hot? Który produkt będzie dla mnie odpowiedni? Konsultacja treści merytorycznych: dr hab. n. med. Piotr Jędrusik. Przydatne linki O ile to możliwe, staraj się wykonywać regularne, kilkuminutowe przerwy w pracy. Zbyt długie pozostawanie w jednej i tej samej pozycji jest najczęstszą przyczyną bólu nóg. Podczas przerw zmień pozycję i rozciągnij mięśnie. W tym celu możesz na chwilę przyciągnąć stopy do pośladków, aby rozciągnąć mięśnie ud. Ból uda to problem, z jakim mogą się mierzyć osoby w każdym wieku. Niezależnie od tego czy prowadzimy aktywny czy siedzący tryb życia, w którymś momencie mogą nam zacząć dokuczać dolegliwości bólowe i dyskomfort w określonej części uda. Zazwyczaj bolą nas mięśnie ud, ale odczuwane objawy mogą mieć różnorodny charakter i umiejscowienie. Czasem ból nóg w udach jest intensywny, a innym razem stosunkowo łagodny. Jakie mogą być więc przyczyny takich dolegliwości i jak można sobie z nimi skutecznie radzić? Spis treści: Budowa uda i jej wpływ na możliwe dolegliwości w udach Przyczyny bólu ud w zależności od jego umiejscowienia przód uda tył uda wnętrze uda Jak rozpoznać źródło bólu uda? Objawy charakterystyczne dla konkretnych dolegliwości W jaki sposób diagnozujemy problemy w tej strukturze? Jak wyleczyć ból uda? Leczenie zachowawcze, rehabilitacja i domowa profilaktyka Anatomiczna budowa wpływać może na ból uda W pierwszej kolejności warto się dowiedzieć, jak właściwie wygląda anatomiczna budowa uda. Dzięki temu, będziemy również w stanie z większą precyzją określić, która jego część jest źródłem odczuwanego przez nas bólu. Udo to przede wszystkim kość udowa, stanowiąca jego podstawę. Składa się ona z takich elementów jak: nasada bliższa – głowa kości udowej, szyjka, krętarz większy i mniejszy; trzon – kresa chropowata, składająca się z wargi przyśrodkowej i bocznej; nasada dalsza – kłykcie kości udowej: przyśrodkowy i boczny. Kolejny niezwykle istotny element tej części kończyny dolnej to oczywiście mięśnie uda. Dzielimy je na trzy grupy: przednie – mięsień krawiecki, mięsień czworogłowy uda; tylne – mięsień dwugłowy uda, mięsień półbłoniasty, mięsień półścięgnisty; przyśrodkowe – mięsień grzebieniowy, mięsień smukły, mięsień przywodziciel krótki, mięsień przywodziciel długi, mięsień przywodziciel wielki. Wszystkie te elementy są niezwykle ważne dla prawidłowego funkcjonowania kończyny dolnej. Uszkodzenie któregokolwiek z nich może więc wywoływać ból i dyskomfort, ale także utrudniać codzienne funkcjonowanie. Warto przy tym pamiętać, że urazowi w tej części nogi może ulec zarówno kość i mięśnie, ale także ścięgna w udzie, które łączą ze sobą te dwie struktury. Dlaczego bolą uda? Przyczyny bólu można podzielić zależnie od umiejscowienia Przyczyny bólu uda mogą być bardzo różnorodne. Wiele zależy tutaj od tego jaki dokładnie ból mięśni uda odczuwamy. Może on mieć bowiem odmienny charakter, nasilenie czy symptomy towarzyszące. Niektórzy pacjenci odczuwają ostry, kłujący ból w udzie, a u innych jest on tępy, rozpierający czy pulsujący. Stosunkowo często osoby zmagające się z takimi dolegliwościami skarżą się również na ból promieniujący do uda. W takim przypadku jednak najczęściej jest to typowy ból uda od kręgosłupa. Na określenie przyczyny problemów w obrębie tej części ciała, duży wpływ ma również umiejscowienie bólu. Pacjenci mogą odczuwać tego typu dolegliwości z przodu, z tyłu lub wewnątrz uda. Biorąc to pod uwagę, gdy u danej osoby pojawia się ból uda, przyczyny można podzielić na: 1. Ból uda z przodu Ból mięśni ud z przodu może wynikać zarówno z urazów i chorób, jak i z naszego trybu życia. W tym przypadku, bolące uda mogą zatem dokuczać pacjentom z takich powodów jak: ból wzrostowy u dzieci – ból uda u dziecka może być związany z bólami wzrostowymi. Jest to zespół dolegliwości występujących u dzieci w okresie od 2 do 12 roku życia, nazywany też bólem nocnym kończyn; naciągnięcie ścięgna zginacza bioder – do urazu dochodzi zazwyczaj w wyniku nadmiernego wysiłku fizycznego. Odczuwany jest ból uda z przodu przy chodzeniu i podczas poruszania kończyną; siedzący tryb życia – długie przebywanie w pozycji siedzącej sprawia, że pompa mięśniowa nie działa prawidłowo. Z tego powodu krew nie jest właściwie transportowana i nie dostarcza do kończyn dolnych odpowiedniej ilości składników odżywczych. Co więcej, taka pozycja wywołuje też ucisk w okolicy dołu podkolanowego, co może powodować ból mięśni nóg; stłuczenie uda – dolegliwości bólowe mogą być także spowodowane mechanicznym urazem w obrębie ud. Wówczas w miejscu stłuczenia może się także pojawić obrzęk lub krwiak; uszkodzenie nerwów – neuropatia czy meralgia z parestezjami również mogą być przyczyną występowania bólu, wrażliwości i zaburzeń czucia w obrębie uda; zapalenie mięśnia czworogłowego uda – zapalenie mięśnia uda, zwłaszcza tak istotnego, również jest częstą przyczyną bólu w tym miejscu. Zapalenie mięśni nóg zwykle objawia się też ich znacznym osłabieniem; zerwanie przyczepu mięśnia czworogłowego uda – do zerwania może dojść w wyniku uderzenia w udo lub ekscentrycznego napięcia mięśnia, np. podczas upadku czy zeskoku. Często pojawia się wówczas rwący ból z przodu uda. Warto zaznaczyć, że u wielu pacjentów dolegliwości są obszerniejsze i wówczas odczuwają oni zintensyfikowany zarówno ból biodra i uda; entezopatia ścięgna mięśnia czworogłowego uda – zmiany przyczepów ścięgien do kości o charakterze przeciążeniowo-zwyrodnieniowym. Schorzenie powoduje ostry i przeszywający ból mięśnia czworogłowego uda; zapalenie ścięgna mięśnia dwugłowego uda – do zapalenia mogą doprowadzić mikrouszkodzenia, do których dochodzi na przykład podczas nieprawidłowo wykonywanego treningu. W takim przypadku pacjenci odczuwają przede wszystkim ból mięśnia dwugłowego uda oraz jego tkliwość; zespół pasma biodrowo-piszczelowego – dolegliwości bólowe w przypadku tego schorzenia dotyczą przede wszystkim stawu skokowego, ale u wielu pacjentów rozszerzają się również w obrębie uda. 2. Ból uda z tyłu Za ból uda z tyłu podczas siedzenia lub chodzenia, w większości przypadków odpowiada uraz lub przeciążenie mięśni. Wśród najczęstszych przyczyn takich dolegliwości wyróżniamy: naderwanie mięśnia dwugłowego uda – dochodzi do niego w wyniku bezpośredniego uderzenia lub zbyt gwałtownego ruchu mięśnia, który jest skurczony. Oprócz bólu pojawia się też zwykle obrzęk oraz krwiak; nadwaga – zbyt duża masa ciała powoduje przeciążenia w obrębie całych kończyn dolnych, w związku z czym pacjenci z nadwagą mogą również odczuwać ból z tyłu ud; skurcze uda z tyłu – silny skurcz w udzie jest częstą przyczyną odczuwanego przez nas bólu. Najczęściej pojawiają się one w wyniku niedoboru soli i minerałów, przetrenowania, odwodnienia, przegrzania, ale także zasiedzenia. Objawy opisywane przez pacjentów jako skurcze uda z tyłu kolan zwykle świadczą o tym, iż odczuwają oni po prostu skurcz mięśnia dwugłowego uda; uraz mięśni – wszelkiego typu uszkodzenia oraz przeciążenia, takie jak naderwanie czy naciągnięcie mięśnia dwugłowego, mogą objawiać się bólem z tyłu uda i może być to też ból promieniujący do kolana. W przypadku tego typu urazów, u pacjentów może się też pojawić rwący ból z tyłu uda pod pośladkiem. Wynika to z faktu, iż podczas uprawiania sportów, zwłaszcza biegania, dochodzi często do przeciążanie przywodzicieli uda, które odpowiadają za ból pod pośladkiem. W tym przypadku, ból samego uda, jak i ból pośladka mogą się dodatkowo nasilać przy wysiłku; uraz ścięgna podkolanowego – do uszkodzenia ścięgna podkolanowego dochodzi zwykle w wyniku przeciążenia lub naderwania włókien mięśniowych, najczęściej podczas nagłego skręcenia lub wyprostowywaniu uda. Pojawia się wówczas ból pod kolanem promieniujący do uda, który często określany jest przez pacjentów jako ból ścięgna z tyłu uda. 3. Ból wewnątrz uda Gdy pacjenta dotyka rwący ból nóg, przyczyny mogą być bardzo różne. Zwłaszcza, gdy dana osoba skarży się na ból wewnątrz ud, obejmujący na przykład pachwiny, kości czy żyły. Źródłem tego typu dolegliwości może być między innymi: fibromialgia – przewlekła choroba układu mięśniowo-szkieletowego. Oprócz bólu mięśni i kości w obrębie ud, pacjenci odczuwają również wrażliwość tkanek miękkich i silne zmęczenie; nadwyrężenie lub zapalenie pachwiny – naciągnięcie lub urazy w obrębie tej części ciała mogą wywoływać ból uda i pachwiny. Takie dolegliwości są najczęściej wynikiem urazów typowo sportowych; przepuklina pachwinowa – ból pachwiny może być też objawem obecności przepukliny pachwinowej, w wyniku której wyczuwalny jest także miękki guzek; martwica kości udowej – choroba obejmuje głowę kości udowej i często objawia się jako ból w pośladku lub na przykład ból w lewej pachwinie promieniujący do uda; objaw rwy kulszowej – podrażnienie lub ucisk nerwu kulszowego, który powoduje silny ból w okolicach lędźwi promieniujący do uda; choroby żył – nasilający się ból uda w nocy może być objawem chorób żylnych, takich jak niewydolność żylna, zakrzepica żylna czy polineuropatia; zapalenie kaletki krętarzowej – ucisk kaletki powoduje ból promieniujący na wewnętrzną część uda oraz do pachwiny. Dolegliwości te mogą się nasilać podczas ruchu; złamanie kości udowej – u pacjentów można stwierdzić: złamanie górnego odcinka kości udowej (szyjka kości udowej i złamanie krętarzowe), złamanie trzonu kości oraz obwodowego końca kości. Dwa ostatnie przypadki są zazwyczaj wynikiem bardzo silnego urazu. Jeśli natomiast chodzi o złamanie szyjki kości udowej oraz o złamanie przezkrętarzowe kości udowej, najczęściej występują one u osób starszych w wyniku osteoporozy; ciąża – ból ud w ciąży to częsta dolegliwość, która zwykle występuje w wyniku ucisku dziecka na nerw kulszowy znajdujący się pod macicą lub na naczynia krwionośne. W zaawansowanej ciąży może także występować ból kości udowej przy miednicy, który jest spowodowany uciskiem na nią przez powiększający się brzuch i zmianę położenia środka ciężkości ciała ciężarnej. Jak rozpoznać mięśniowy ból uda? Objawy wskazujące na problem z mięśniem Ból uda po zewnętrznej stronie, dolegliwości bólowe z tyłu lub z przodu uda, czy też ból wewnętrznej strony uda. Każdy z tych rodzajów bólu może wynikać z wielu różnych przyczyn, które powinny zostać możliwie szybko zdiagnozowane. W sytuacji, gdy odczuwany przez pacjenta ból uda z boku po zewnętrznej stronie jest następstwem na przykład urazu, sprawa jest dość jasna. Problem zaczyna się jednak wtedy, kiedy dolegliwości te zdają się nie mieć wyraźnej przyczyny lub nie znikają w miarę upływu czasu. Wówczas, niezależnie od tego czy jest to ból uda po wewnętrznej stronie, ból z tyłu albo z przodu kończyny, konieczna jest konsultacja z lekarzem oraz wykonanie odpowiednich badań. Należy jednak pamiętać o tym, aby zwracać uwagę na pozostałe objawy towarzyszące takiemu bólowi. Może to być między innymi: drętwienie uda – nieprzyjemne uczucie drętwienia może pojawiać się zarówno podczas spoczynku, jak i w sytuacji, gdy poruszamy kończyną. Często jest to objaw ucisku na nerw lub niedokrwienia kończyny; mrowienie połączone ze swędzeniem – mrowienie w udzie oraz swędzenie, czy nawet pieczenie skóry mogą się pojawiać przede wszystkim w sytuacji, gdy pozostajemy w bezruchu przez dłuższy czas. Objaw ten może świadczyć o chorobie żylnej; problemy z poruszaniem się – gdy bólowi towarzyszy również sztywność kończyny albo nieprzyjemne kłucie, przez co mamy problem z chodzeniem i wykonywaniem niektórych ruchów, może być to objaw np. choroby zwyrodnieniowej; uczucie pieczenia – palący, piekący ból w udzie może świadczyć o wielu różnych schorzeniach. Pieczenie po zewnętrznej stronie uda może być objawem np. meralgii parestatycznej. Z kolei piekący ból wewnętrznej strony ud może wskazywać na problemy w obrębie kręgosłupa; skurcze mięśni – najczęściej skurczem objęty jest mięsień trójgłowy, ale mięsień czworoboczny uda czy mięsień dwugłowy również mogą ulegać kurczom. Taka dolegliwość zwykle jest efektem odwodnienia, przetrenowania albo niedoboru soli i minerałów; zakwasy w udach – specyficzny ból mięśni, jaki wywołują zakwasy na udach, pojawia się zwykle po kilku lub kilkunastu godzinach od intensywnego wysiłku fizycznego; krwiaki i siniaki – ból, któremu towarzyszą również siniaki na udach to zwykle objawy silnego urazu w obrębie tej części kończyny. Diagnoza i badania – morfologia, przewodnictwo nerwowe, RTG i USG uda W sytuacji, gdy ból uda nie ma wyraźnej przyczyny lub dolegliwości nie ustępują mimo upływu czasu, należy zgłosić się do lekarza. Na początku można się udać do lekarza pierwszego kontaktu, który następnie skieruje nas do ortopedy lub fizjoterapeuty. Lekarze zwykle zlecają też wykonanie badań, które mogą im pomóc w postawieniu diagnozy. Takie badania to między innymi: wywiad z pacjentem – podczas rozmowy z pacjentem lekarz będzie chciał poznać wszystkie odczuwane przez niego objawy. Ważne są tutaj ich umiejscowienie, charakter oraz nasilenie w różnych sytuacjach, co pozwoli mu zawęzić listę potencjalnych przyczyn bólu; badanie krwi – najczęściej jest to morfologia i OB, które pozwalają ocenić, czy w organizmie pacjenta toczy się stan zapalny; badanie przewodnictwa nerwowego – pozwala zbadać czynność elektryczną nerwów i tym samym wykryć ewentualne anomalie od strony układu nerwowego; rezonans magnetyczny i RTG – badania obrazowe pozwalają wykryć zmiany w obrębie kości i stawów, a w przypadku rezonansu również zmiany w mięśniach czy więzadłach; USG uda – pozwala wykryć choroby i uszkodzenia w obrębie mięśni, stawów i ścięgien. Jak leczyć ból uda? Leczenie zachowawcze, rehabilitacja i odpowiednia profilaktyka Niestety nie każdy ból w udzie można wyleczyć samodzielnie. Szczególnie w sytuacji, gdy dolegliwość ta towarzyszy nam przez dłuższy okres czasu i nie została odpowiednio zdiagnozowana. W takim wypadku konieczna jest wizyta u specjalisty, który wykona opisane już badania i postawi diagnozę, pozwalającą na wdrożenie skutecznego leczenia. 1. Leczenie zachowawcze – maść na ból uda o odpowiednim składnie Jeśli jednak objawy nie są szczególnie dokuczliwe, możemy spróbować sobie poradzić z bólem na własną rękę. Przede wszystkim chodzi tutaj o leczenie zachowawcze, czyli preparaty przeciwbólowe i przeciwzapalne, które zawierają między innymi ibuprofen. Warto jednak wybierać również produkty, które opierają się na składnikach naturalnych, takich jak: czarci pazur; miłorząb japoński; mentol; kamfora; aloes; nagietek. Bardzo wiele tego typu preparatów występuje w formie tabletek albo kapsułek, ale warto też zastosować dobrą maść na ból uda. Oczywiście powinna być to maść przeciwbólowa, która dzięki wspomnianym już składnikom złagodzi dolegliwości bólowe, a przy tym rozluźni mięśnie i zniweluje stan zapalny. Maść z czarcim pazurem jest bardzo popularnym produktem, który sprawdzi się zarówno przy bólach mięśni, stawów, więzadeł czy ścięgien. Maść tę można równie skuteczne używać przy kontuzjach uda, stanach zapalnych i możliwych nerwobólach. Wystarczy regularnie rozsmarowywać odpowiednią jej ilość w obolałym miejscu, aby dość szybko odczuć poprawę. 2. Rehabilitacja i ćwiczenia rozciągające uda Kolejną ważną formą leczenia bólu w udach jest rehabilitacja zalecona przez lekarza oraz ćwiczenia rozciągające uda. Powinniśmy je wykonywać przed i po każdym treningu. Najprostsze ćwiczenie na rozciąganie mięśnia czworogłowego polega na przyciąganiu pięty do pośladka. Następnie należy pozostać w tej pozycji przez około 20 sekund, po czym następuje zmiana nogi. Z kolei ćwiczenia na rozciąganie mięśnia dwugłowego uda to skłony do ziemi na wyprostowanych nogach. Takie skłony możemy też wykonywać siedząc na ziemi z wyprostowanymi, złączonymi nogami, próbując dotknąć dłońmi palców stopy. 3. Odpowiednia profilaktyka Jak w przypadku każdej innej dolegliwości, niezwykle ważna jest odpowiednia profilaktyka. Jeśli chodzi o ból uda, bardzo ważna jest świadoma aktywność fizyczna. Musimy mierzyć siły na zamiary i nie doprowadzić do przeciążenia czy przetrenowania mięśni. Dzięki temu nie będziemy musieli się zastanawiać jak pozbyć się zakwasów w udach. Pamiętajmy też o zapewnieniu naszym mięśniom odpowiedniego odpoczynku, zwłaszcza po wysiłku. A jeśli spodziewamy się, że mogliśmy przesadzić, zastosujemy na przykład zimne okłady, masaże lub ciepłą kąpiel. Ważna jest także zdrowa, zbilansowana dieta, dzięki której unikniemy nadwagi. Jeśli zastanawiamy się jak zlikwidować skurcz uda, dieta ma tu również duże znaczenie. Powinniśmy bowiem dostarczać organizmowi odpowiednią ilość wody i składników odżywczych, aby nie doświadczać tej przykrej dolegliwości. Podsumowanie Z bólem uda możemy próbować radzić sobie samodzielnie, ale tylko do pewnego czasu. Gdy dolegliwości te utrzymują się przez dłuższy okres, pojawia się obrzęk lub mocne zaczerwienienie, które na dodatek nie pozwalają nam normalnie funkcjonować – musimy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Bibliografia Pluta, Andrzej, and Leszek Szczepański.; “Bóle kości, mięśni i stawów–problemy diagnostyczne i lecznicze.”; Przewodnik Lekarza/Guide for GPs (2002): 84-92. Dobrogowski, Jan, and L. Kocot-Kępska.; “Różne zespoły bólu neuropatycznego występujące u jednego pacjenta–opisy przypadków.”; Współ onkol 12 (2008): 3-139. Ignasiak, Zofia.; “Anatomia układu ruchu.; Elsevier Urban & Partner, 2007. Czamara, A., and A. Bugajski.; “Fizjoterapia w zanikach prostych mięśni czworogłowych uda po urazach kończyn dolnych.”; Medycyna Sportowa (1998): 13-17. Nie są one zaprojektowane do chodzenia. Oczywiście można w nich przemieszczać się po mieszkaniu ale sa one bardziej skuteczne gdy stopy nie są obciążane czyli podczas siedzenia czy leżenia. Jestem diabetykiem, czy mogę używać skarpetek? Skarpetki białe są przewidziane dla diabetyków ale należy ich użycie skonsultować z lekarzem. Fot. OKrasyuk / Getty Images Ból w pośladku może być wywołany przez przeciążenie mięśni, naderwanie ścięgna lub zwyrodnienie stawów. Za jedną z jego głównych przyczyn uważa się rwę kulszową. Leczony jest przede wszystkim zachowawczo – ćwiczeniami, terapią manualną i masażami. Pośladek to struktura, w obrębie której występuje wiele tkanek miękkich, takich jak ścięgna, mięśnie i więzadła. To właśnie ich patologie mogą prowokować ból w pośladku. Dodatkowo dolegliwości mogą promieniować z innych miejsc, a przede wszystkim z kręgosłupa. Schorzeniami, w przebiegu których pojawia się ból w pośladku, są choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego, rwa kulszowa i zespół mięśnia gruszkowatego czy więzadeł biodrowo-lędźwiowych. W leczeniu duże znaczenie ma rehabilitacja. Ból w pośladku przy rwie kulszowej Ból pośladków może posiadać rozmaite przyczyny. Dość często odpowiada za niego rwa kulszowa. Jest to zespół objawów wywołanych uciskiem lub podrażnieniem nerwu kulszowego (największy nerw obwodowy) lub tworzących go korzeni (najczęściej na poziomie L5-S1). Do powstania rwy kulszowej predysponują zwłaszcza procesy zwyrodnieniowe zachodzące w obrębie krążków międzykręgowych kręgosłupa, powodujące wypadnięcie krążka i ucisk na korzeń nerwowy przez tworzące się narośla kostne, czyli osteofity. Zmiany w kręgosłupie są determinowane przez postępujący proces starzenia się organizmu. Rzadziej przyczyną rwy kulszowej jest miejscowy stan zapalny, uraz czy inne schorzenia, takie jak cukrzyca, choroby nowotworowe i zakaźne. Stan ten wywołuje ból promieniujący od lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa i pośladka, przez tylną powierzchnię uda i podudzie, aż do stopy. W większości przypadków jest on jednostronny. Ma charakter rwący i piekący. Mogą się pojawić objawy neurologiczne w postaci zaburzenia czucia, osłabienia siły mięśniowej, mrowienia i drętwienia. Dolegliwości nasilają się przy ruchu, kaszlu i kichaniu. W łagodzeniu objawów zastosowanie mają masaże, terapia manualna, hydroterapia i balneoterapia. Konieczne jest leczenie farmakologiczne – środki przeciwzapalne i przeciwbólowe oraz leki sterydowe. Chory powinien unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów. Do spania zalecany jest materac ortopedyczny. Ulgę w bólu przynoszą ćwiczenia rozciągające i chłodzące okłady. W ostateczności przeprowadza się leczenie chirurgiczne. Zobacz film: Co to jest kręgozmyk zwyrodnieniowy? Źródło: 36,6 Staw biodrowy – ból w pośladku Przyczyną bólu w pośladku jest choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych. W nomenklaturze medycznej określana jest jako koksartroza. Jest uważana za chorobę wieku starczego. To postępujące schorzenie polega na stopniowej destrukcji chrząstki stawowej. Zwyrodnienia (narośla kostne) pojawiają się w okolicy pośladka i wywołują ucisk na naczynia krwionośne, ścięgna, mięśnie lub nerwy, stając się źródłem ostrego, rwącego bólu pośladka. Do rozwoju choroby predysponują: powtarzane przeciążenia, nadwaga, niedobór estrogenów, osłabienie mięśni, mała aktywność fizyczna, wzmożona gęstość kości, urazy, wady wrodzone i rozwojowe układu kostno-stawowego, choroby metaboliczne i endokrynologiczne oraz zapalenie i dysplazja stawu biodrowego. Nierzadko ból w pośladku promieniuje na nogę w stronę kolana po przedniej lub bocznej stronie uda i może dosięgać stawów skokowych, pięty lub całej stopy. Od początku choroby ogranicza funkcjonowanie. Chorzy skarżą się na nasilenie dolegliwości podczas chodzenia. Zwyrodnieniu stawów biodrowych może towarzyszyć sztywność pojawiająca się po okresie bezruchu. Zmiany spowodowane chorobą mają charakter nieodwracalny, wymagają specjalnego postępowania i często są przyczyną inwalidztwa. W pierwszej kolejności podejmuje się leczenie zachowawcze. Obejmuje ono edukację chorego i jego bliskich, ćwiczenia fizyczne, zaopatrzenie korekcyjne i w sprzęt ułatwiający samoobsługę oraz działania profilaktyczne (np. redukcja masy ciała u otyłych). Ból łagodzi się lekami. W szczególnych przypadkach konieczne jest leczenie operacyjne – endoprotezoplastyka. Zespół mięśnia gruszkowatego – ból w pośladkach Zespół mięśnia gruszkowatego objawia się bólem w regionie odcinka lędźwiowego kręgosłupa lub pośladka promieniującym do kończyny dolnej. Może powodować przewlekły ból, bliznowacenie i porażenie nerwu kulszowego. Dyskomfort pojawia się, gdy mięsień gruszkowaty uciska lub drażni nerw kulszowy. Potocznie nazywa się portfelem kulszowym – portfel noszony w tylnej kieszeni spodni uciska mięśnie pośladkowe i nerw kulszowy podczas siadania. Bywa wywołany urazem okolicy pośladka podczas upadku. Podejmuje się leczenie zachowawcze, w tym: mobilizację stawu krzyżowo‑biodrowego, rozciąganie, poizometryczną relaksację mięśnia gruszkowatego, rozluźnianie pozycyjne, masaż funkcjonalny i poprzeczny mięśnia gruszkowatego, neuromobilizację nerwu kulszowego i autorozciąganie mięśnia gruszkowatego. W ostateczności konieczny jest zabieg operacyjny. Zobacz film: "Martwe" pośladki, czyli co? Źródło: Dzień Dobry TVN Inne przyczyny bólu w pośladku Z bólem w pośladku zmaga się wiele osób z wadami postawy. Główną przyczyną tego stanu jest siedzący tryb życia. Objawy w sposób szczególny dokuczają ludziom pracującym długo przed komputerem. Niestety ból pośladka potrafi być bardzo uciążliwy i długotrwały. Rozwiązaniem są ćwiczenia na wzmocnienie kręgosłupa. Zwyrodnienie stawu krzyżowo-biodrowego jest przyczyną bólu nad pośladkiem. Ma charakter tępy i przeszywający. Najczęściej jest jednostronny. Nierzadko promieniuje do pachwiny i kończyny dolnej. Nasila się przy długim staniu, chodzeniu i bieganiu. Przyczyną bólu w okolicy pośladków są także urazy i dysfunkcje nóg, zwłaszcza stawów kolanowych i skokowych. Ból pośladka może się pojawić jako skutek uboczny po zastrzyku, ale jest wtedy łagodny i trwa kilka dni. U kobiet w ciąży ból pośladków związany jest z rosnącą masą ciała i powstającymi w związku z tym dysproporcjami w stosunku do wzrostu. Bibliografia: 1. Majda A., Walas K., Gawełek A., Jakość życia pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów biodrowych, „Problemy Pielęgniarstwa”, 2013, 21(1), s. 29–37. 2. Zaworski K., Latosiewicz R., Majcher P., Derewiecki T., Terapia manualna w diagnozowaniu i leczeniu zespołu mięśnia gruszkowatego – studium przypadku, „Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu”, 2015, 21(2), s. 215–220.

ok. 5 min. Udostępnij. Drżenie mięśni to niezamierzony i niekontrolowany rytmiczny ruch jednej części lub jednej kończyny ciała. Drganie mięśni może wystąpić w dowolnej części ciała i w dowolnym momencie. Zwykle jest to wynikiem problemu w części mózgu, która kontroluje ruchy mięśni. Drżenie nie zawsze jest poważne, ale

Zespół niespokojnych nóg RLS nie jest to ból, ani mrowienie, jest to wielkie napięcie zmuszające do impulsywnego poruszania nogami, a wszelkie próby wstrzymania odruchów powodują uczucie jakby nogi miały eksplodować. Do niedawna ta jednostka chorobowa nie była tak rozpoznawalna, a pacjenci bardzo często mieli problemy, aby opisać lekarzowi te niezwykle nieprzyjemne odczucia. Dziś Zespół niespokojnych nóg, czyli RLS (ang. Restless Legs Syndrome) jest już bardziej znany i lepiej przez lekarzy rozpoznawalny. Przypadłość ta dotyka około 5 procent populacji. Częstość występowania choroby rośnie wraz z wiekiem, a wśród osób powyżej 60. roku życia problem ten może dotyczyć już co dziesiątej osoby. Zespół niespokojnych nóg – objawy kliniczne Zespół niespokojnych nóg jest schorzeniem neurologicznym charakteryzującym się występowaniem nieprzyjemnych wrażeń czuciowych w kończynach dolnych, szczególnie podczas siedzenia i leżenia. To przykre uczucie pojawiające się głęboko w mięśniach powoduje nieodpartą potrzebę poruszania nogami lub energicznego chodzenia. Objawy nasilają się zazwyczaj wieczorem, zakłócają zasypianie, mogą też nawracać w nocy i powodować bezsenność. Zespół niespokojnych nóg wiąże się również z długimi podróżami. Dyskomfort wynikający z kilkugodzinnego przebywania w pozycji siedzącej w samochodzie lub samolocie, powoduje znaczne nasilenie objawów. Odczuwane parestezje zmuszają do gwałtownego poruszania nogami, jak również ich masowania. Prowadzi to jedynie do chwilowego złagodzenia dolegliwości, które wkrótce po zaprzestaniu aktywności nawracają z porównywalną siłą. Niekiedy objawy są tak mocne, że jedynym ratunkiem by doznać ulgi w cierpieniu, jest wstanie z fotela lub łóżka i chodzenie po pomieszczeniu. Zespół niespokojnych nóg – kiedy występuje najczęściej? u osób w wieku średnim lub starszym, nieco częściej u kobiet niż mężczyzn, w ostatnich miesiącach ciąży, rodzinnie RLS Zespół niespokojnych nóg – przyczyny Przyczyny występowania zespołu niespokojnych nóg nie są jednoznaczne i do końca wyjaśnione. Źródła podają, że mogą one mieć charakter pierwotny – dziedziczny, albo charakter wtórny, czyli są konsekwencją innych zaburzeń neurologicznych. Szacuje się, że pojawienie się zespołu RLS jest o 50 procent wyższe u osób, których ktoś z krewnych pierwszego stopnia także zmagał się z tym schorzeniem. Rodzinne występowanie zespołu niespokojnych nóg ujawnia się najczęściej około 35. roku życia. Występowanie objawów w późniejszym okresie może sugerować, że towarzyszy on innym zaburzeniom, czyli jest wtórny do pierwotnych chorób i nieprawidłowości funkcjonowania organizmu. Najczęstsze przyczyny wtórnych postaci zespołu niespokojnych nóg to: niedobór żelaza, a także magnezu lub witaminy B12 oraz: reumatoidalne zapalenie stawów, polineuropatie (zespół uszkodzenia nerwów obwodowych), niewydolność nerek czy przyjmowanie niektórych leków mogących zaostrzać objawy. Czynnikami nasilającymi RLS z pewnością są: nadużywanie alkoholu, nikotyny i kofeiny, a także przewlekły stres. Zespół niespokojnych nóg spotyka się również w przebiegu ciąży, zwłaszcza w trzecim trymestrze, a ustępuje samoistnie kilka tygodni po porodzie. Syndrom zespołu niespokojnych nóg powinien być jednak rozróżniany z nocnymi kurczami mięśni pojawiającymi się wskutek przemęczenia i niedoboru elektrolitów. Kurcze leczy się lekami rozluźniającymi mięśnie, a to nie daje spodziewanej poprawy w przypadku zespołu niespokojnych nóg. Zespół niespokojnych nóg – diagnostyka Mimo iż objawy zespołu niespokojnych nóg są bardzo specyficzne i trudno je pomylić z innymi chorobami, to syndrom RLS jest niezwykle rzadko diagnozowany. Wiele osób nie szuka pomocy u specjalisty bojąc się, że ich dolegliwości są zbyt trudne do opisania i że nie zostaną potraktowani poważnie. Jest to duży błąd, bo dolegliwość nie leczona latami może się rozwinąć, występować już nie tylko wieczorami, a również w ciągu dnia. Może doprowadzić do większej bezsenności, większego przemęczenia organizmu, a w konsekwencji do depresji. W przypadku zaobserwowania pierwszych objawów warto udać się do neurologa, który pomoże potwierdzić lub wykluczyć diagnozę, a przez to wdrożyć odpowiednie leczenie. Nie istnieje żadne badanie laboratoryjne specyficzne dla zespołu niespokojnych nóg. Diagnoza stawiana jest na głównie na podstawie wywiadu medycznego, badania fizykalnego oraz badań laboratoryjnych wykluczających inne schorzenia mogące odpowiadać za podobne objawy. RLS Zespół niespokojnych nóg – leczenie Najważniejszą zasadą przy podejmowaniu leczenia – wyjaśnia neurolog dr Aneta Szymkiewicz-Rogowska z Rehasport w Gdańsku – jest właściwe rozpoznanie choroby i wykluczenie schorzeń, które mogą wywoływać objawy podobne do zespołu niespokojnych nóg (schorzenia kręgosłupa, cukrzyca, miażdżyca, choroby nerek, nowotwory, zaburzenia funkcji tarczycy). Możliwe do zastosowania są metody niefarmakologiczne, np.: masaże kończyn dolnych, kąpiele (ciepłe i zimne), unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego w godzinach wieczornych, odpowiednie „przesunięcie” godzin odpoczynku nocnego, odstawienie używek (alkohol, nikotyna) oraz niektórych leków (np. przeciwhistaminowych). Leczenie farmakologiczne opiera się na potwierdzonym mechanizmie zaburzeń w układzie dopaminergicznym ośrodkowego układu nerwowego. Stąd stosowane są preparaty L-Dopy lub jej agoniści (leki stosowane także w chorobie Parkinsona), leki uspakajające (benzodiazepiny), opioidy, leki stosowane w padaczce, miorelaksanty. Musimy jednak pamiętać, że wymienione leki muszą być zalecone i kontrolowane przez lekarza, najlepiej neurologa. Rehasport, to klinika ortopedyczna, której jakość opieki potwierdzona jest certyfikatem FIFA Medical Center of Exellence. Dzięki doświadczeniu specjalistów oraz wypracowaniu unikalnych metod leczenia, w fachowy sposób prowadzimy Pacjentów po urazach, wypadkach, chorobach zwyrodnieniowych, wadach postawy i wielu innych. Ścisła komunikacja lekarza, fizjoterapeuty i zespołów diagnostycznych pozwala na postawienie precyzyjnej diagnozy oraz kompleksową opiekę. Sprawdź listę specjalistów w wybranej placówce: Poznań Szpital w Poznaniu Gdańsk Konin Teraz jesteśmy także w Warszawie! Ortopeda Warszawa Fizjoterapia Warszawa Rehabilitacja Warszawa . 212 742 164 645 13 271 796 282

ból nóg podczas siedzenia i leżenia